سر سلامتی به اقای رضا کمالی

سر سلامتی 

از مرگ نمی ترسم

                              من فقط نگرانم

                                                   که در شلوغی آن دنیا

                                                                                  مادرم را پیدا نکنم ...

 حانواده های محترم کمالی و نایبی 

پرواز مادرتان حاجیه خانم عذرا نایبی که بالاترین سرمایه شما بعد از پدر تان بود به جایگاه ابدیش را

به شما فرزندان آن سفرکرده و همه بستگان سببی و نسبی سر سلامتی می دهیم و برای مرحومان حاج حسین کمالی و مادرتان

علو درجات و برای همه باز ماندگان سلامتی و شکیبایی از درگاه احدیت خواستاریم .

تصویری از دانش اموزان دبیرستان دکتر مهران مامونیه با بیش از نیم قرن قبل

تصویری از مامونیه و دانش آموزان دبیرستان دکتر مهران مامونیه--زرندیه

 در ان سال بنده در کلاس اول ابتدایی دبستان شاهپور مامونیه بودم ولی خیلی از صاخبان تصویر را می شناسم خدا همه انها را حفظ کند و همچنین اقای چراغی را نیز خدا توفیق دهد که این عکسها که در کمدها یا آلبومه خاک می خوردند ثبت جهانی می کنند.

از همه همشهریان در خواست داریم اگر عکسهایی از افراد قدیمی و مراسم های شهرمان دارند آنرا بصورت امانی تحویل آقایان چراغی --فضل الله فرزانه--محمد ساعدی--رحیم نیکنام یا هر  وبلاگی که صلاح می دانند بدهند و بعد از کپی انرا تحویل بگیرند.

این کار باعث می شود تا  کتاب تاریخ شهرمان همیشه عکس و مطلب داشته باشد.  

 

تصویر دانش آموزان دبیرستان دکتر مهران مامونیه

سال تحصیلی 1341 – 42

تصویر ها ردیف بالا، از راست به چپ :

غلامرضا گل کار – حسین ریاض الحسین

ی – اعتماد – تقی شاکر – سلیمان مبصّری – احمدی – محمد حسین

صدرایی – امیر شاکر – اسد علّامه –

ردیف دوم : توسلی - ؟ - محسن (یوسف) ثنایی – خلج معصومی –

غلامحسن دلیلیان –

ردیف جلو از راست به چپ : اسماعیل شاپسندی – موسوی (معلّم) – آقای

آل طه (دبیر تعلیمات دینی) – آقای کیومرث بیدمشکی پور (رییس

دبیرستان) - ؟ -

عکس ااز وبلاگ:http://zarandestan-mahmanye.blogfa.com

متخصص طفال در مرکز خیریه زرندیه

ایستگاه پزشکان نیکوکار دارالحسن علیه السلام



                                               مژده به همشهریان گرامی
 
         حضور متخصص اطفال

                     در مرکز نیکوکاری دارالحسن علیه السلام

                                                    از ساعت 17 الی 19

                                                                  زمان:93/8/22

                                                                          جهت اخذ نوبت با شماره 

                              08645223141 تماس بگیرید

 نقل از::::http://darolhasan.blogfa.com

محرم در مامونیه--زرندیه

محرم سال 1393 شمسی و 1436 قمری مقارن با روزهای دوشنبه وسه شنبه برابر 12 و 13 آبان گردید کهدر مامونیه بودم .

مانند سالهای قبل 2 هیات یا دسته سینی زنی  بزرگ متعلق به مسجد صاحب الزمان (عج) همان مسجد پایین و مسجد علی ابن ابی طالب (ع) همان مسجد بالا که با نوجه گویی نوای دلنشین و زیبای اقایان حاج ابراهیم مطیع فرزند  مرحوم استاد حسین مطیع تعزیه خوان  موافق ؛؛قدیمی در نقشهای مسلم و حر و عابس و چوپان بیابانی و کمکهای علی راسخ و مصطفی روزبهی و علی رحیمی برای مسجد صاحب الزمان و اقای سعید نیک بخش فرزند حاج قاسم نیک بخش تعزیه خوان  موافق قدیمی در نقشهای علی اکبر و قاسم و امام حسین و نوحه خوان قدیمی برای مسجد علی ابن ابی طالب.

                               

                                  تجمع 2 هیات در میدان تعزیه تاسوعای 93

     

اقای حاج ابراهیم مطیع داکر اهل بیت 

که در خیابان اصلی شهر به حرکت در می ایند و این عزیزان هیچگونه پولی هم بابت اینهمه سال نوحه گویی دریافت نمی کنند در صورتی که در شهرهای دیگر از این افراد ضعیفتر پولهای زیادی می گیرند .

و با چندین علامت و طبل و سنج و اسب و شتر و زنجیر زنان مشتاق که افراد سینه زن هم در انتهای زنجیر زنان همراه انان هستند به عزا داری می پردازند و گاها رقابتی هم از قدیم بین این دو هیات خود نمایی می کند که ازار دهنده است و در انتهای عزا داری تا جلو مسجد ها می آیند و  مردم  داخل مسجد نمی روند که جای بحث دارد فعلا وارد آن نمی شویم هر کدام از این هیاتها دارای ادوات صوتی هستند که افرادی خدوم انها را در خدمت دارند و بدون دریافت ریالی همه کارهای برقی را انجام می دهند وهر هیات یک یا جند نفرجلودار یا گرداننده دارد که کارهای مدیریتی را انجام می دهند شاخص ترین انها حاج علی رضا تقدیری فرزند ابوالفضل و حاج صفت الله مرزوقی فرزند قربانعلی می باشند.

                                             

هر دسته چند علم دارند که پیشاپیش زنجیر زنان در حرکتند و جوانها انها را در طول مسیر به کمک هم قدم به قدم جلو می برند و در بعضی از مکانها انها را می چرخانند و یک نفر با این جمله :بر چشم بعد لعنت و بر دین وایین محمد صلوات،، به آنهانیرو می دهد و مردم هم روی انها شکلات و گاها پول می ریزند.

در طول مسیر این دسته ها مردم هم با انها همنوایی می کنند و انهایی که نذر دارند مثل شربت و شیر و شکلات بین اینها و مردم پخش می کنند و قربانی هایی نیز انجام می گیرد .

                                          

همچنین 3 هیات دیگر متعلق به هموطنان اذری زبان و همدانیهاو لرستانیها همگی مقیم مامونیه به همان سبک دسته های گفته شده ولی کوچکتر در سطح شهر ارادت خود را به اهل بین نشان می دهند.

در این شهرستان مراسم تعزیه خوانی در چند شهر مثل زاویه و پرندک و خشکرود و رازقان و روستاها در مکانها و تکیه ها خوانده می شود که طرفداران مخصوص خود را دارد

امسال توفیقی پیدا کردم به چند مکان که تعزیه می خواندند رفتم .

در حوزه شهری مامونیه 9 نقطه تعزیه خوانی داشتند اسیا بک--بربر--امیراباد--زرند کهنه--خورشید آباد 

4 تعزیه هم داخل مامونیه برپا بود1-- میدان تعزیه قدیم2 --پایین مسجد صاحب الزمان3-- کنار دبیرستان پسرانه معلم 4--جهار دیواری متعلق به موقوفه دکتر منظور 

 قدیم مامونیه فقط یک مکان تعزیه خوانی داشت که بیش از 1/3 جمعیت ان زمان مامونیه در انجا حضور داشتند و با وجود عدم لوازم صوتی صدای تعزیه خوانها انقدر بلند و رسا بود که صدا به همه می رسید ولی من به این 4 مکان تعزیه خوانی رفتم همه جمعیت در این 4 نقطه را زیاد ندیدم بعضی از انها که بسیار اندک بودند که بعدا نظرات خود را در این مورد خواهم نوشت .

              

آقای حسین فتح الهی در نقش حضرت عباس            اقای علی نیک بخش در نقش عباس                                                                                                                                                                       

                             اقای محمد فغانی در نقش شمر

       

        اقای حسین اتشکار در نقش شمر           

                    

                      اقای عباس پاکدامن در نقش حضرت عباس

تعزیه امیر اباد در حسینیه سرپوشیده خوانده می شد که بهتر بود و مردم راحت بودند و از بقیه منظم تر بودند.

                                    

                      اقای ابوالفضل نامی در نقش ابن سعد در امیر اباد

در همه جای شهرستان زرندیه اعم از شهر و روستامراسم نذری بر پاست حتی روستاهاییکه در طول سال جمعیتی در حد سی یا چهل نفر ساکن دارد در تاسوعا و عاشورا جمعیتی چند ده برابر فرزندان خود را بدور هم جمع می کند و بساط نذری برپاست مثل فرج اباد زرندیه و دینار اباد ساوه .

                                 

                               صحنه ای از مراسم نذری در شب عاشورا مامونیه

 نکات اجتماعی که در ایام محرم بذهن می رسد جدای از مسایل مذهبی ان که بارها از زبان عالمان دینی و کارشناسان مذهبی در مجامع و منابر شنیده شده است و بنده در جایگاهی نیستم که در زمینه های مذهبی و تاریخی سخن بگویم ولی به عنوان یک شهروند و معلم دیدگاه خود را در زمینه های اجتماعی بیان می کنم باشد تا دیگران نیز نقدی بر این دیدگاه بیان نمایند .

و اما نکات اجتماعی :

1--بزرگترین گردهمایی انسانی در سطح جهان

بیش از 60در صد از مردم ایران و دیگر شیعیان جهان در شب و روز عاشورا در خیابانها و اماکن مذهبی حاضر می شوند چیزی حدود 40 میلیون انسان سالم که چند برابر حج واجب در ایام ذیحجه می باشد 2--صله رحم

در این ایام افراد یک شهر کسانی که سالها همدیگر را ندیده اند را دیدار می کنند که این دیدار حتی از ایام نوروز یا عید فط و قربان بیشتر است بطور مثال در روستای فرج اباد که 10 خانوار هم ساکن ندارد در روز عاشورا بیش ز 200تا 300 نفر از افراد این روستا گرد هم می ایند و با هم نظری می دهند و می خورند یا در روستای دینار اباد ساوه که در طول سال 30 نفر سکونت ندارد در این روز بیش از 400 پرس غذا داده می شود.واین یعنی صله رحم در حد لالیگا......

3--کمک مردم به همدیگر

همین نذری که در این ایام به بالاترین حد خود می رسد را در نظر بگیریم بطور متوسط 2 روز خرج خانواده ها کم می شود یعنی یا می روند نظری می خورند یا نظری بدر خانه ها می اورند و به عبارتی بعضی از مرد خرج 2 روز همان 60 در صدر مردم را بعهده می گیرند و از اندوخته سال خود به نیت امام حسین به مردم کمک می کند به تعبیر دیگر بار را از دوش همشهریان خودش بر می دارد و این یعنی کمک به دین مردم که به امام می گویند ما نبودیم کمکت کنیم ولی مردم طرفدار شما را کمک می کنیم.

4--کم شدن حوادث 

بطور واضح انواع حوادث مثل تصادف--نزاع--سرقت--کلاه برداری--منکرات دیگر و.... کم می شوند زیرا حتی افراد غیر معتقد هم به احترام شیعه مراعات خیلی چیزها را می کند و در این ایام کمتر انها را انجام می دهند.

5--یک رنگی 

در این ایام هم چون ایام حج که همه سفید می پوشند که  به معنای تولدی دیگر را نوید می دهد رنگ سیاه  ظاهر می شود که همه یک رنگ می شوند که هر دو از رنگهای اولیه خلقت است و افراد غنی و فقیر در این رنگ مشترک می شوند.

6--شکستن منیت خود 

این ایام بسیار دیده می شود که چگونه افراد با هر سمتی و هر مدرکی زنجیر می زنند یا تعزیه می خواند یا اسپند دود می کند یا با سینی شربت و..... درمقابل مردم ظاهر می شود . بدون توجه به سابقه خود بمردم و اهل بیت خدمت می کند و دست خود را برای یک لقمه نذری بالا و بالاتر می برد تا لقمه ای نصیبش گردد و اگر به او نرسد بشدت برای اندک غذای نذری نارحت می شود.

7--کانون خانواده 

در این روزها کانون خانواده ها گرمتر می شود و فرزندان خانواده ها زیر یک سقف گرد هم می ایند و پدر و مادر از این جمع شدن راضی و خشنود می شوند ویا ممکن است هسته خانواده ای در این روزها شکل بگیرد که دیده شده است خانمها به جوانهای مجرد فامیل خود می گویند: فلان دختر را دیدم مناسب است و یا پسری به خانواده خود همین مطلب را بگویدکه این هم از برکات است .

8--ورزش و پیاده روی 

از این منظر هم اگر نگاه کنیم بیش از 3 ساعت راه پیمایی همراه با حرکات دست انجام می شود که خود باعث سلامتی است و یا دیگران هم برای رسیدن به جایی با پیاده طی مسیر کنند.

و......

در عین حال نکات قابل توجه دیگری از نگاه دیگری مطرح است که قابل تامل است:

1--راه بندان خیابانها 

در 2 روز صبح و شب تاسوعا و عاشورا خیابانها بعلا حرکت دسته های سینه زنی مسدود می شود که باعث اذیت عده ای می شود که ممکن است راه خروج را بلد نباشند و اذیت شوند که مشاهده شده است یکی 2 ساعت سرگردان کوچه ها بوده است.

                       

2--نظافت خیابانها 

در این ایام بعلت نذری دادن دیده می شود کوچه وخیابان را از ظرفهای یک بار مصرف زشت می کند ومردم بدون توجه به این موشوع کار برادران رفتگر در شهر ها و خود مردم در روستاه را زیاد می کنند که می توان این را هم ساماندهی کرد تا شهر و روستا هم زیبا بماند هم محیط زیست سالم باشد.

                                            

 

3--هزینه هایی که بر دوش مردم است

گاها مشاهده می شود که از طرف شهرداری بیلبوردهایی از هر تیر اویزان می شود که این هزینه ها بر دوش مردم است می توان با کم کردن این بیلبوردها هزینه های مردم را کاهش داد باید کاری کرد که به این مردم بابت اینهمه کارهای اجتماعی در عاشورا و تاسوعا به آنها جایزه داد و هر ساله یک کار ماندنی برای انها با کم کردن هزینه ها انجام داد.

4--لجبازی بعضی از افراد در هیئات

بعضی وقتها دیده می شود برای برخ کشیدن خود مرتکب اذیت و آزار مردم می شویم دو هیات که بهم میرسند باید به احترام مردم در همنوایی پیش قدم شوند که متاسفانه کمتر دیده می شود و چنان بلندگوها را بلند می کنند که گوشها اذیت و مردم هم هیچ چیزی نمی شنوند ولی با یکی شدن دل مردم شاد می شود که باید مدیران هیئات بیشتر راهنمایی کنند.

5--نرفتن مردم به مسجد در انتهای سینه زنی 

در قدیم دو هیات سینه زنی در داقل مسجدها هم می رفتند و در آنجا دعا می کردند و می نشستند و با پای پذیرایی می شدند زیرا انجا را یک پایگاه برای مردم می دانستند .و دلایلی هم از نظر بهداشتی گفته می شود --از نظر گران بودن کفش جوانان--صدار طبل و سنج و..... دلایل دیگری است که وارد مسجد نمی شوند.

6--مشتری کم برای تعزیه خوانی 

تعزیه خوانی از قدیم مرسوم است انهم در یک جا با توجه به اینکه با بزرگ شدن شهر انتظار می رود که مردم بیشتر گرایش به تعزیه داشته باشند ولی به علت حرفه ای نبودن بیشتر تعزیه خوانها از انها استقبال نمی شود .من روز تاسوعا به 4 تعزیه خوانی رفتم همه جمعیت 1000نفر نمی شدند بعضی از تعزیه ها در خد 30 نفر تماشاچی داشت .

البته این را هم متذکر شوم که تعزیه خوانها باید شان مردم را حفظ کنند اول باید مکان مناسبی برای مردم تهیه کنند بعد به اجرای نقش بپردازند باید برای مردم احترام قائل شد اگر بفکر تهیه یک تکیه مسقف باشند تا ابد نام انها بر سقف تکیه می درخشد از انها درخواست می شود در طول سال با همفکری و کمک مردم و مسولین یک جایی برای تعزیه خوانی فراهم کنند انوقت ببینند مردم چه استقبالی از این هنر مذهبی می کنند .

7--عدم حضور مسولین 

مشاهده می شود در یک مراسم دولتی مسولین در صف اول هستند ولی در بزرگترین تجمع در شهر کمتر مسولین دیده می شوند که فقط نیروهای انتظامی و راهنمایی و رانندگی بیشترین زحمت را می کشند مگر اینها نمی خواهند در شهر خود حاضر شوند؟که در همین جا بسهم خود از تک تک انها از سرباز و فرمانده در حضور انها تشکر می کنیم و امیدواریم اجر انها در دستگاه امام حسین (ع) افزونتر گردد.

8--احترام به پیر غلامان 

گاها مشاهده می گردد که جوانترها در نوحه خواندن یا تعزیه خواندن یا خدمت در دستگاه امام حسین احترام کسانیکه در خدمت این دستگاه هستند رعایت نمی گردد صدای لرزان پیر غلامان از صداهای جدید بیشتر بر دلها می نشیند زیرا از عمق وجود می خواند.